از زمان ورود ویروس HIV به بدن مدت زمان كمی (چند روز) طول می كشد تا آن فرد بتواند ویروس را به دیگران منتقل كند. اما حدود ۳-۱ ماه طول میكشد تا بدن او پادتن بسازد و بتوان آن را به وسیله آزمایش تشخیص داد. در این فرایند گاهی فرد هنوز علایم بیماری را پیدا نكرده و ظاهر كاملاً سالم دارد. از موقعی كه ویروس وارد بدن می شود تا موقعی كه بتوان پادتن وی را از نظر آزمایشگاهی تشخیص داد به دورهی پنجره (window period) معروف است. در این دوره اگر فرد آزمایش شود نتیجه منفی خواهد بود ولی اگر روابط جنسی بدون کاندوم یا تزریق مشتركی داشته باشد میتواند بیماری را به آدم دیگری منتقل نماید . بنابراین حتی اگر شخص خیلی زود پس از رفتار پرخطرش آزمایش شده و جواب آزمایش وی منفی بوده نمیتوان مطمئن بود كه او مبتلا به اچآیوی نیست و حتما باید مراقبت رفتارهای خود باشد.
بسیاری از افراد فکر میکنند اهمیت آزمایش اچآیوی فقط در دانستن جواب آن است در حالی که دانستن مفاهیمی مانند دوران پنجره و رفتارهای پرخطر و سالمتر فقط از طریق مشاوره ممکن است. دورهی پنجره درباره اچآیوی مدت زمانی است که طول می کشد تا پس از ورود ویروس به بدن (یا آخرین رفتار پرخطر) دستگاه ایمنی بدن بتواند به مقداری پادتن برای آن بسازد که بشود در آزمایش کشفش کرد.